Luang Prabang

Woensdag 18 november

Na dat we waren opgestaan hebben we onze backpacks bij Malida guest house gedropt en zijn op de markt gaan ontbijten. Toevallig kwamen we Tess en Paul weer tegen en zijn even bij ze gaan zitten. Zij hadden ook een vreselijk guest house, bij hun deed de douche het ook niet en zat de schimmel op het plafond (het kon nog erger dus). We besloten de bus voor donderdagochtend naar Vang Vieng te regelen en liepen een ander Nederlands stel wat we van de boot kenden tegen het lijf. Het is echt zo leuk dat je tijdens het reizen steeds weer de zelfde mensen tegenkomt. Ze gaan ook bijna allemaal naar Vang Vieng dus daar zien we elkaar vast weer. Maar goed we hebben voor 120.000 kip p.p. = €14, een busje geregeld die ons morgenochtend in ongeveer 6 uur naar Vang Vieng brengt. Daarna hebben we een tuktuk gepakt om naar de Wat Xieng Thong tempel en naar de Kuang Si waterval te gaan. Het was een hobbelige rit waarbij we onderweg een goede indruk kregen van hoe de Laotianen leven, en wij toch maar boffen met zoveel luxe in Nederland. Tijdens de rit naar de tempel hadden we serieuze gesprekken en bleek maar weer dat we met een heleboel dingen echt op elkaar lijken en het zelfde denken. Na ruim een uur waren we er. We betaalde €2, om verderop met een bootje naar de tempel gevaren te worden. Natuurlijk luisterde we weer half doordat we druk ingesprek waren liepen we door een bos, wat erg mooi was en zag ik ineens een bordje met school staan, dit is niet goed we zijn te ver doorgelopen. We keerde om en liepen toen wel goed. We kwamen uit bij de Mekong rivier en ik herkende ineens aan de overkant van de rivier de witte trap die we gisteren vanaf de boot gezien hadden, dit was de Wat Thong tempel. Na wat foto's gemaakt te hebben van het prachtige uitzicht stapten we in een klein bootje om naar de overkant te varen. We liepen de trappen op en het stond vol met van die kitscherige gouden buddha beeldjes, dit ken ik nog van Thailand en is zó niet mijn ding. Gelukkig had Anthony precies de zelfde gedachte en zaten we 5 minuten later weer in het bootje terug naar de overkant. Die jongen zal vast gedacht hebben die zijn snel. We vonden het allebei zonde dat we hier naar toe gegaan waren, omdat we er iets anders van verwacht hadden. Maar ja, je kan niet alles van tevoren weten. Snel de tuktuk weer in en door naar de Kuang Si waterval. Na zeker weer een uur onderweg te zijn hadden we een houten kont van het zitten en hadden we best trek. Het bleek al 3 uur te zijn, niet raar dus dat we trek hadden. Maar dachten eigenlijk dat we er elk moment konden zijn, maar niets bleek minder waar. Het bleek nog een half uur rijden te zijn. Toen we uit eindelijk bij de waterval aankwamen moesten we eerst plassen. We liepen door een restaurantje heen om vervolgens achterin buitenom hahahaha daar een deur in en..... gatverdamme echt zo'n ranzig hurktoilet wat giga naar urine stonk. We hebben echt gegierd van het lachen. Toen we terug liepen zagen we Tess en Paul (toeval bestaat niet) staan die hadden de waterval al gezien en gingen weer weg. Ze vertelde ons dat de waterval prachtig was, we zijn benieuwd. Eerst een lekkere verse ananas gehaald en liepen toen richting de waterval, ze hadden niets teveel gezegd WOW wat is het hier mooi zeg. Anthony hoor ik wel 10 keer per dag wow, wauw zeggen, dat is inmiddels zijn lijfspreuk geworden. Weer terug in de tuktuk beseften we dat het al 16.30 uur was en dat we nooit op tijd terug zouden zijn in Luang Prabang om de zonsondergang bij de tempel in de oude stad te bekijken. De tijd vliegt hier echt en we komen soms tijd te kort. Eenmaal terug in de stad hebben we de tuktuk chauffeur betaald en hebben hem wat extra fooi gegeven. Toen we naar het guest house liepen kwamen we erachter dat het geen €10, was maar dat we hem incl. fooi gewoon €58, betaald hebben. Compleet in de war met mijn telefoon op de conferter app midden op straat alles nagerekend en bleek dat ik het vanmorgen verkeerd had berekend. Jut en Jul 2 rekenwonders bij elkaar. Die man heeft gewoon een maandsalaris verdient in een paar uur. Heeft hij ook een mazzeltje :-)
Eerst nog even gedouched en daarna weer richting de avond markt om wat lekkers te eten. We besloten ons lekker te laten masseren. Zo gezegd zo gedaan, de massage viel wat tegen helaas, morgen beter. Tijd om ons bed op te zoeken het is morgen weer vroeg dag, laterzzzzz.

Donderdag 19 november

We werden vanmorgen om 8.00 uur opgehaald om naar het busstation gebracht te worden. Ruben en Mariëlle een Nederlands stel uit Nootdorp zaten in het busje, gezellig. Bij het busstation zijn we overgestapt in een ander busje waarmee we naar Vang Vieng zouden rijden. Er zijn wel 3 keer nieuwe mensen in de bus gestapt en uit eindelijk ook weer uitgestapt, wat een gaotisch gedoe iedere keer pffff. We zouden om 8.30 uur vertrekken maar dit werd 9.00 uur. Onderweg werd ik al snel weer misselijk (ondanks de pilletjes) door alle slinger weggetjes. Anthony, Ruben en Mariëlle waren druk aan het kletsen over van alles en nog wat. Ik voelde me echt niet lekker en was bang dat ik weer moest overgeven dus ik hielt me rustig en heb naar de gesprekken zitten luisteren. Met wat korte tussenstops voelde ik me weer redelijk, en om 13.00 kwamen we in Vang Vieng aan. Wat was ik blij dat we er waren en er 4 ipv 6 uur over gedaan hebben. We stapte over in een ander busje en bracht ons in een paar minuten naar de backpackers wijk in het dorpje. We liepen op met Ruben en Mariëlle en we wilden perse een hotel met zwembad. Dit bleek niet zo makkelijk te zijn en zijn nog een hotel ingeweest om de kamers te bekijken, maar dit vonden we te duur voor hoe het er uit zag. Dus besloten we ieder zijn eigen tweede keus te doen en het guest house dat wij gezien hadden had nog kamers en hebben nu een ruime kamer met balkon voor een goede prijs. Blij dat we iets gevonden hebben want met zo'n zware backpack op je rug in deze hitte is nieet te doen. En dan vooral Anthony zijn backpack want die dacht met inpakken ik heb nog ruimte over dus.... er kan nog meer bij. Met gevolg dat zijn backpack bijna 20 kg weegt. Gekkenhuis, iedereen die dat hoort moet daar om lachen omdat de gemiddelde backpack tussen de 11 en 14 kg weegt, leer moment. Maar we hebben ook weer vreselijk om de situatie gelachen. Maar wat is het hier mooi en vooral groen. We hebben onze zwemkleding aangetrokken en zijn naar de rivier gelopen om even lekker te zwemmen. Wat een geweldige plek. We zitten bij een tentje die vlonders in het water heeft staan met lounge muziek en uitzicht op de bergen, zo mooi. Wat een rustgevende plek.
Na het eten hebben we ons laten masseren, Anthony heeft genoten van zijn massage die had om een man gevraagd omdat hij een stevige massage wilde. Ik had een jong meisje dat er niet zoveel zin in had, dus dat viel me wat tegen. Volgende keer beter, dat kun je ook zeggen omdat de massages rond de €6, per uur kosten. En ja hoor we lopen de massage salon uit en daar staan Paul en Tess met Ruben en Mariëlle te praten weer, zij hadden 's middags de bus gepakt en waren net aangekomen. Na nog even gekletst te hebben gingen zij opzoek naar een eettentje en wij gingen naar de kamer om te douchen, ik wilde nog even aan mijn verslag werken en Anthony wilde nog even wandelen voor het slapen gaan. We waren net binnen en het begon met toch te regenen, je kon in de verte  bliksem zien. Na een klein half uurtje was het weer droog en kon Anthony nog even wandelen.